سرطان تخمدان
سرطان تخمدان نوعی از سرطان است که از تخمدان شروع می‌شود.این بیماری منجر به ایجاد سلول‌های غیرعادی می‌شود که توانایی حمله یا گسترش به دیگر بخش‌های بدن را دارند. ممکن است در آغاز این فرایند علائم مبهم و یا غیرآشکار باشند، اما با پیشرفت سرطان احتمال بروز علائم بیشتر شود. علائم می‌توانند شامل نفخ، درد لگن، تورم شکم، و دیگر علائم باشند. نواحی که احتمال گسترش سرطان به آنها وجود دارد شامل این موارد هستند: دیوارهٔ شکم، غدد لنفاوی، ریه‌ها، و کبد.
خطر ابتلاء به سرطان تخمدان در کسانی که بیشتر تخمک‌گذاری می‌کنند بیشتر است؛ بنابراین کسانی که هیچ وقت فرزندی نداشته‌اند در معرض خطر بالاتری هستند. همچنین کسانی که تخمک گذاریشان در سنین پایین‌تری آغاز می‌شود یا در سن بالاتری یائسه می‌شوند نیز در معرض چنین خطری هستند.
مهمترین علائم اولیه و هشداردهنده سرطان تخمدان شامل:
– نامنظمی عادت ماهیانه كه معمولا اولین شكایت و دلیل مراجعه بیمار به پزشك است
– همزمان با بزرگ شدن تومور، تکرر ادرار وجود دارد
– بروز درد در ناحیه لگن
– یبوست و پس از مدتی تورم شکم
– درد شدید شکم در اثر خونریزی و یا پارگی و پیچ خوردگی تومور
– ایجاد علائم گوارشی مانند تهوع، سوزش سردل، نفخ شکم، سیری زودرس، کاهش وزن و بی اشتهایی كه در صورت متاستاز و نفوذ تومور به بافت‌های خارج از لگن و قسمتهای فوقانی شکم بروز می‌كنند.
آمارها نشان می‌دهد كه در 80 درصد موارد این سرطان بعد از 40 سالگی بروز می‌كند و احتمال ابتلا به آن با افزایش سن، تشدید می‌شود.
روش های درمان سرطان تخمدان
سرطان تخمدان متاسفانه به علت آنکه در 75 درصد موارد پس از گسترش آن به فراتر از تخمدان و دیگر اعضای بدن (که شکم در دسترس‌ترین آن می‌باشد) تشخیص داده می‌شود، بسیار خطرناک و مرگبار است. اگر سرطان تخمدان در مراحل اولیه باشد و مورد معالجه قرار گیرد، ممکن است درمان شود. درمان معمولاً شامل ترکیبی از پرتودرمانی، شیمی‌درمانی و جراحی است. نتیجه درمان به میزان گسترش بیماری و نوع سرطانی که فرد به آن مبتلا است بستگی دارد.
درمان موضعی: جراحی و پرتودرمانی از درمان‌های موضعی هستند. این شیوه‌های درمانی، سرطان تخمدان درون لگن را از بین می‌برند. در صورتی‌که سرطان تخمدان به دیگر نقاط بدن منتشر شده باشد، ممکن است از درمان موضعی برای کنترل بیماری در نواحی خاص استفاده شود.
شیمی‌درمانی داخل صفاقی : داروهای شیمی‌درمانی را می‌توان از طریق لوله‌های باریک به‌طور مستقیم درون شکم و لگن فرستاد. این داروها، سرطان درون شکم یا لگن را از بین برده یا تحت کنترل قرار می‌دهند. در بیشتر زنان مبتلا به سرطان تخمدان پس از جراحی از شیمی‌درمانی استفاده می‌شود. گاهی قبل از جراحی شیمی‌درمانی می‌شوند.
شیمی‌درمانی سیستمیک (فراگیر): هنگامی‌که شیمی‌درمانی به‌صورت تزریقی یا خوراکی انجام می‌شود داروها وارد جریان خون شده و سرطان را در تمام بدن نابود کرده یا تحت کنترل قرار می‌دهند.
جراحی: در این روش، جراح برشی بر روی دیواره شکم ایجاد می‌کند و در صورت مشاهده سرطان تخمدان، تمام بخش‌های زیر یا بعضی از آنها را خارج می‌کند:
هم تخمدان و هم لوله رحم
برداشتن رحم (هیسترکتومی)
امننتوم (چادرینه) [لایه‌ای نازک و چربی مانند از بافت که روی روده‌ها را پوشانده است
غدد لنفاوی نزدیک به محل سرطان
نمونه‌هایی از بافت لگن و شکم
نکته: جراحی در زنانی که هنوز یائسه نشده‌اند ممکن است باعث به‌وجود آمدن احساس گرگرفتگی، خشکی واژنی (مهبلی) و عرق کردن هنگام خواب گردد. دلیل به‌وجود آمدن این حالت‌ها قطع ناگهانی هورمون‌های زنانه (استروژن و پروژسترون) است.
پرتودرمانی: در پرتودرمانی (رادیوتراپی) از پرتوهایی با انرژی زیاد برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. دستگاه بزرگی، پرتو را روی نقاط موردنظر هدف‌گیری می‌کند. پرتو درمانی در ناحیه شکم و لگن گاهی باعث به‌وجود آمدن حالت تهوع، استفراغ، اسهال یا مدفوع خونی مي‌شود.
